Le Monde e resulta del nacionalisme francés

Dins la seuna edicion d'anuèch Le Monde publica una informacion sus un programa de television que fa parlar un recrutaire de sordats per la guèrra religiosa en Orient Mejan (Síria, Iraq, Jordània e Liban). E lo jornal Le Monde publica una frasa pro simbolica de la pensada extremista religiosa, una pensada universala, pro francesa mas pas sonque ! 

Per educar las populacions occitanas, l'inquisicion cremava los perfaits sus plaça publica, deviá servir d'exemple, dreiçar la populacion a las manipulacion del papisme e del regime expansionista franc ; lo maissant exemple èra d'aver gausat legir directament la Bíblia, dins la lenga del pòble l'occitan ; l'inquisicion catolica a pas encara trobat una fin en Occitània, debutèt al XIen sègle.

Lo Djihadisme es estat creat a la basa de la pensada francesa, e pas sonque perqué i a una falhida del regimùe francés, fau pas s'enganar ; lo regime francés d'abans 1789 o d'aprèp, fabrica extremismes religioses, o politics.

La Comtea de Niça es fRança amb un referèndum manipulat en 1860, en realitat cap a 1870... Mas vesètz que lo regime francés es eficaç per exportar los extremismes.

The Independent, quand la premsa parla de BORDÈU

Bordeaux pòrta lo nom de Bordèu plan abans l'arribada dels Francs, abans 1470 (batalha de Castilhon en 1453, es una desfaita pels poders economics e poltiics de Bordèu).

Lo musèu de Blancahòrt presenta ara la mapa en OCCITAN (dit GASCON a l'epòca, explicarai pas aquí la precision que cal sul tèma) de la vila comerçanta, qu'a l'epòca èra bravament mai granda que Hamborg (l'ensemble Hanseatic), Rotterdam o Londres. Lo sol equivalent a Bordèu èra Liverpool.

The Independent es supausat èstre independent amb una redaccion que pensa per ela-meteissa ; mas concretament per un subjecte de concènsus es puslèu legitimista. Exemple la dubertura de la «Cité du Vin» a Bordèu. Paris imposa sa lenga : indignitat de Bordèu de non pas presentar l'occitan coma aisina d'exportacion del vin occitan de Bordèu.

Vertat que Bordèu es una ciutat de vin e pas sonque de fRança .... Car Bordèu èra un ligam mondial bravament abans l'arribada dels castradors comercials francs, 1453.

La confusion entre l'universalisme viticòl de Bordèu e lo fait francés, es una engana nacionalista francesa.

Dins un programa d'ARTE TV que vos conselhi de gaitar, ARTE + 7, un vinhairon occitan de carcin oblida pas de dire que lo vinhal de Carcin, Cáurs (Cahors), es un vinhal mai vièlh que Bordèu ! Perqué? Tot simplament, es explicat dins lo programa, lo terrador, la sòla èra favorabla al vit de Merlòt, e donc la produccion de vin favorizat per un sistèma politic e economic ideal a Cáurs (Ciutat), lo vin s'exportava via l'Òlt, o Dordonha... cap a Bordèu.

Se Bordèu a desvolopat lo comèrci dels vins o dèu a la produccion de Bordèu importanta, mai tanben a una environa occitana importanta, en matièra viticòla, e d'ais de transpòrts o logistica granda (Dordonha, Òlt e Tarn) ; l'arribada dels Franceses en 1453 a pas ajudat aquel comèrci, al contrari.

Non i a Bordèu, lo comèrci e lo vin, sense reire-país, coma i a pas Hamborg sense reire-país, etc. E se Bordèu es occitana coma Montaigne l'a explicat en son temps, o fau pas oblidar, anuèch. Dins los vinhals de Bordèu se passeja de temps en temps la bandièra de la vila e aquela de Guiana (Guyenne), de temps en temps quand dignitat i a !

Donc la ciutat del vin a Bordèu es internacionala perqué primièr es la ciutat universala que Bordèu pòrta;, e o pòrta perqué es OCCITANA.

Pensi que lo jornalista de The Independent a pas jamai visitat Bordèu en lenga occitana, es çaquelà exista dempuèi quatre annadas ; pensi que lo fait pels comerçants de la vila de se dire occitan es un problèma perqué la pression politica jacobina es fòrta, mas en privat, fau demandar ....

 Se lo vin es un element occitan, es pas simplament per la produccion, es tanben per una civilizacion occitana qu'a donat al vin un emplec de dignitat cosinièra que los sègles an bastit. 

RVPFM pas luènh de ... Era Andòrta

Ai cercat sul net anuèch la conurbacion de "Landorthe" e ai trobat aiçò (veire document junt), e farai çò que cal per i arribar anuèch sense m'enganar malgrat aver agut un plan, mapa, en lenga occitana ; e aiçò me fa plaser. M'agradariá d'aver lo nom de la conurbacion en lenga occitana quand soi sus la rota en realitat de cada jorn, mas lo personal politic frena, encara e encara.

Google Map nos explica que l'occitan podrà o podriá èstre emplegat oficialament sense pausar un problèma d'orientacion quitament per l'immigracion parisenca, o la sotmission lingüistica francesa. Google Map nos explica que lo personal politic jacobin de Varossa, Comenge e Corserans es un real problèma per la dignitat de l'identitat occitana del parçan, per una signaletica normala en país de Sant Gaudenç.

Justament un autre element d'aquela region de Varossa, Comenge, Èst-Bigòrra e Corserans m'agrada, es la proximitat amb Aran ; aital / atau #Pirineos #Pyrénées #Pirinèus a trobat la #ràdio que li fautava, sa programacion musicala pirinenca es ideala! E las informacions son localas per ne saber mai sus la vida associativa o economica, o las publicitats de l'airial.

 La podètz escotar sul net sense cap problèma.

Aquela region d'Occitània que son los parçans de Bigòrra, Varossa, Comenge e Corserans pòdon èstre dintrat dins los parçans o recantons de discriminacion lingüistica oficiala, degut grandament al personal politic jacobin de l'airial, al personal politic francés, personal de conquèsta politica parisenca.

Lo ligam es aquí.

Cabrel e la difusion de cançons en lenga francesa -2/2-

Dins una entrevista politica sus la premsa de la collaboracion en Occitània, Francis Cabrel a volgut establir una crida per la difusion de la cançon en lenga francesa, lenga imperialista. Quand se coneis la produccion del Francis Cabrel aquò sona mal.

Alara vaquí lo corrièr qu'un occitan de l'Agenés a mandat a la premsa locala per ... benlèu assajar de despistar los ciutadans franceses d'Occitània.

Coma i a pas pro de difusaire de ràdio en cançons de lenga occitana, es la cançon francesa e ara anglesa qu'espotís lo mercat francés en Occitània.

Aquò pausa un fum de questions :

- 1 - es que la difusion en cançon occitana es reala sus Radio France ? responsa : NON 

- 2 - consequéncia, perqué demandar a un mercat de far melhor que lo dit «servici public» qu'es jà un problèma per la difusion de cançon en breton, basco, occitan, catalan, polinesians, lengas kanaca, còrs, goadelopean, martiniqués, lengas de Guianas dita francesa, flamand, alsacian o savosian ?

- 3 - quand los cantaires en Occitània se pausarà questions politicas, coma diferéncia entre ciutadanetat e nacionalitat, benlèu que la cultura de la cançon despassarà lo ceucle de l'Aver cultural per passar a la creacion de l'Èstre cultural.

- 4 - quand i aurà pus de frontièra per la cançons, benlèu que los animators de Radio France and companhiá (RFI, France Télévision, France 24, etc.) sauràn quicòm sul plurilingüisme e la reala problematica, coma se sap per las ràdios d'Estat en Confederacion Helvetica...

- 5 - la francofonia vist pels Franceses es un imperialisme, per la destruccion de las autras lengas per territorialament prendre lo luòc e imposar a las populacion la lenga d'un poder centralista.

Car lo problèma de la difusion passa bravament per una realitat politica, sense lei, non i auràn reviscòl dels emplecs lingüistics minorizats, e lo francés arribarà lèu sul camin de las lengas mesprezadas coma l'occitan ....

En junh de 1992, SONQUE, la constitucion francesa es devenguda etnica, per un vòt unamin del Parlament, l'article lingüiscidari francés a fait passar aquel tèxte constitucional del concènsus flac, a un imperialisme lingüistic emplegat unicament contra lo breton e l'occitan, pel moment.

Donc ara, una politica per l'occitan es sap una melhora compreneson dels malfasents que fan la dita culture française universelle, mas qu'es una cultura d'imperialisme e de destruccion lingüistica.

Vos mandi las salutacions del país de Sèrras, del país d'en Pau Froment que Francis Cabrel a pas encara pensat botar en cançon ....

Cabrel canta en occitan, e pensa a la difusion en francés 1/2

Francis Cabrel escriguèt dins la  premsa d'Occitània una pregària sus la difusion de cançon en lenga

francesa... Bilhet següent la reaccion d'un occitan de l'Agenés. 

Donc es estonent que Francis Cabrel fasquèsse dins la premsa de la collaboracion o assimilacion francesa ? 

A 17h00 serà publicat la meuna reaccion.

remembra-te la santa République française

#‎fRance‬ o la cagada de republica francesa, made in fRance (!), o republica de mèrda. Lo "merde in fRance" es una especialitat de la casta militarista al poder.

 

Lo messatge me sembla pas pro fòrt, me sembla que l'emplegat perdrà son trabalh, quora Paris e lo seu militarisme jacobin seràn destrusits ? DESTRUSITS ? CREVARÀN ? Crevaràn coma los milièrs de mòrts republicans qu'ela la santa republica parisenca a creat.

L'Estivada 2016 l'Aver contra l'Èstre acarats

De la Conferéncia oficiala e per la premsa de L'Estivada 2016. Èra plan notat que sonque la premsa èra convidada, per evitar los problèmas associatius, segurament. Mas las convidacions èran çaquelà espandidas, e la premsa locala presenta. La venda dels articles fonciona pendent L'Estivada, malgrat que fosquèssen jamai en occitan. L'Estivada es devengut un objecte polemic en Roergue, quand lo politic o vòl AVER ....

I soi estat per popar l'aire de Rodés, mai sanitós que lo tolzan, lo solelh s'èra desplaçat, la linha de tren absenta ; ai pas encara comprès perqué. 

A la dintrada una simbolica : 

Avètz pas plan remarcat ? Lo lògo de la vila en bais ! Donc lo cònsol present se carga d'explicar que la regia minucipala es lo retorn a las primièras datas, una vièlha iniciativa, mas sembla que per l'occitan, las causas an cambiat de periòde, non ? O cal sistematicament a cada cambiar de còlha politica tornar al depart per assegurar ... un conservatisme ? Es la gròssa impression qu'ai agut en escotar un discor que la lenga occitana èra absenta. Se parlèt puèi fòrça dem Musèu -non Musée Soulages, mas pas brica qu'aquel musèu posquèsse tanben èstre en lenga occitana ! E que sa practica lingüistica museuala fosquèsse ambe la lenga del país, per exprimir la compassion practica...

Pel contengut ontologic d'un festenal de factura musicala (aumentada per assegurar l'espectacle), i a un grand trabalh de Sarah Vidal, es incontestable. La cultura de l'AVER es asida de metre en plaça, cal un pauc saber del subjecte e reviscolar los vièlhs instruments del passat, ambe las adreiças ... car sembla que lo personal administratiu de la vila de Rodés aguèsse pas jamai listat las adreiças del sistèma L'Estivada, benlèu una mesura administrativa de l'interès per L'Estivada.

Assegurar l'espectacle de la «culture» de l'aver, aver una subvencion. Se vei que lo personal politic a pas comprès la diferéncia entre l'Aver e l'Èstre en matièra de lenga e de cultura. An sempre plan entendut que son en compassion pas contra l'occitan, mas dins la mesura que los militants fasquèssen pas cagar.

Sembla donc que l'ancian president, ara conselhièr en carga de l'occitan, e president del CIRDOC, los an fait cargar ... « a la comuna » dixit lo cònsol e al « Conselh General » ; alar perqué i tòrnan a L'Estivada, e es plan indicat, dona de CA a Rodés per l'estiu, es donc vòlon pas èstre donat coma los que l'an enterrat.

L'associacion L'Estivada pagina de sosten prevei un futur fosc :

 Basicament pel contengut artistica e del festenal ... la causa me sembla plan vista.

Per çò qu'es del contengut en ligason amb la vila, sembla ... que al mens un comerçant es pas prevengut que lo designat «Grand Balèti» (passarai sus la prononciacion, la prononciacion dona una idèa de l'implicacion dels locutors), balèti que se farà a la plaça de la ciutat tòrna quadrar lo festenal a las causas de las annadas 70, Claude Sicre ne podrà far l'antropològue.

Mas lo botiguièr de la plaça d'armas son pas prevenguts que lo centre de la fèsta L'Estivada serà al centre ciutat.... Lo patron d'un restaurant de la plaça d'arma m'indica : « s'es aital farai un 'menu aveyronnais'», jà una bona iniciativa locala, mas encara un còp la pedagogia de L'Estivada es mal compresa, e pas sonque la fauta de la regia municipala. Jà èra un problèma ambe l'autra organizacion associativa, es benlèu aquò que los Conselh Territorial a pas comprès tanpauc.

Car L'Estivada èra per desvolopar una politica d'emplec de l'occitan, pel mejan de la fèsta, non pas la fèsta per la fèsta estiuenca ; car ara per la novèla region i a Total Festum que se podrà espandir, non? Ieu ai participat a totes los endreits, foncion (premsa, volontari e consomator), de L'Estivada e ambe totas las configuracions d'organizacion, es un endreit qu'i anavi pas volontariament amb plaser, i apreniái res d'especial ; e sembla que la populacion de Rodés tanpauc i a res après. E i a un biais de far passsar lo messatge ? Ai debutat « en attendant L'Estivada», dins los luòcs socials de la vila, aquò «a foncionar» ai poscut entendre... pas concretament foncionarà melhor que la vila serà EN OCCITAN tot l'an ! 

Sarah Vidal aurà çaquelà fabricat en 3 meses un festenal que capita de téner la rota per tres jorns. Mas coma l'indica lo document en francés (coma lo document distribuat a la premsa), junt, per dos ans, tres o quatre... ai plan pauc que foncionèsse pas gaire que sus las vièlhas socas. Una bona animacion de la vila de Rodés, a mens de 400.000 € : es bravament mens car que lo Musée Soulage ; s'aquel musèu se sonava en OCCITAN, al mens i auriá quicòm de comprès de L'Estivada a Rodés, l'occitan es lenga de comunicacion quitament en nègre de Soulages, mas tanben es pas una langue régionale ... coma la compassion politica l'installa. Cal notar que la finança pels espectacle a pujat de 20.000 €, en passar en un global de 100.000 €.

Cal notar que « L'Estivada entre dans la ville» mas lo plan es pas mestièr car lo dorsier de premsa es destinat a la premsa locala ; gaire es pensable convidar France Culture per L'Estivada, alara que France Culture se precipita pel Musée Soulage ! E malgrat que l'occitan es l'esséncia de la cultura de Rodés (dit per mantunes!) es pas present dins la vila... en permanença, es la cultura de l'Aver, pas la cultura de l'Èstre. Rodés vòl AVER L'ESTIVADA, Rodés vòl pas ÈSTRA OCCITANA. Es benlèu aiçò que far tornar lo Conselh Territorial, la dematerializacion de l'identitat occitana, en mena de subvencions departamentalas ; s'espèra çaquelà las autras entitats politicas. Lo Conselh Regional de Carole Delga èra inquiet per la desaparicion de L'Estivada, un inquitetud portada pels elegits, en resson dels botiguièrs de la vila qu'i an CA segur.

La cultura de l'AVER, es una cultura de rapòrta, aquela de l'ÈSTRE, mens... e pel long tèrmi quora i a compreneson d'aquela cultura, e non pas rompadura de camin al fial dels besonhs politics.

Se l'objectiu del cònsol es de crear un festenal per ajudar las vila de tornar a las annadas 70 ambe la compassion lingüistica en mai, sembla que val pas la pena de contunhar. Se al contrari s'explica als politicians de Rodés, Conselh Departamental, comprès qu'una politica lingüistica es possible, benlèu que L'Estivada tornarà ameritar las subvencions de totes los CR d'Occitània granda.

Bon anè, tot aquò es pas grèu, Gari Grèu coma indica lo programa de L'Estivada, mas se sap pas coma s'escriu dins la premsa locala, lo localisme fabrica pas un Festenal Occitan ... es causa segura.

lo dreit republican francés aplicat ?

Cada vagada que se parla de la lenga occitana e d'una politica per aquesta lenga en dangièr, la lei de la santa republica es cridada... E quand los amics an besonh de manièra urgenta de desvolopar un projecte ligat als espòrts, la santa lei republicana es pas respectada coma tot ciutadan de Tolosa auriá de respectar.

Aital, lo president del Conselh Territorial de Garona Nauta explica dimarç passat que cal esperar la benediccion de l'Estat per subvencionar un Collègi Calandreta. Dins la quita aula de l'inauguracion, donc audible, lo co-president de Calandreta explica que Calandreta a mestièr d'ajuda dinerièra principalament abans aquela acreditacion...oficiala francesa. «Es la lei» republicana, explica lo president del Conselh Territorial de Garona Nauta.

Sabi pas grand causa sus l'afar Jean-Pierre Rives, que dèu èstre un grand amic politic dels politicians en plaça, car el, a obtengut -contra la lei republicana en plaça- una possibilitat de desvolopar un sistèma economic ligat a l'Euro2016 de fótbol.

Ah se Calandreta èra un club de fótbol, benlèu que ... la causa aniriá mai aviat.

Ah se Calandreta èra una riba de Garona, benlèu que ... la causa aniriá melhor ?

Ah se Calandreta èra un ... mas es sonque un biais de pensar liurament, benlèu aiçò lo problèma pel sistèma politic jacobin en plaça ?

Ah se las escòlas de Tolosa, escòlas de l'Estat, èran respectuosa de l'ensenhament de l'occitan, sus Riba de Garona o dins la plana d'Èrs e de Garona, l'occitan seriá pas ensenhat a mai de 7 % de la populacion.

Mas aquí ont i a mestièr d'una accion politica reala, sembla que lo politic tolzan es absent, o pas pro volontari, quand se tracta dels amics, la causa es diferenta... 

(detalh, èra parier ambe la color politica diferenta).

Ai entendut dire que los sobeiranistas de dreita, la companhiá tolzana e politica del Dupont d'Aignan, an dificultats de comprendre l'interès de l'occitan; sembla per la guingeta o palhòla tolzana d'en Jean-Pierre Rives, l'argument es mai aisit d'entendre, e an plan comprès l'urgéncia de l'accion politica sense respectar la lei republicana que sábon d'un autre latz aplicar per Calandreta, o per l'occitan en general...

Quand l'interès politic es grand, se sábon engatjar per non pas respectar las leis santas e republicanas.

Ambe aquelas somas que podrián far coma politica sociala ?

Lo fótbol es una cauna de finança publica, fons perduts (sempre!), per una granda minoritat de fostalistas, e una casta fosca de truands en èrba, e lo sistèma politic francés li agrada de pagar per aiçò, perqué ? La responsa es simpla, un forbalista e son administracion aquò pensa pas ; pan e jòc, lo principi roman es classic e sampitèrne.

Un site de Bordèu dona la soma, al jorn lo jorn, del còst del passatge de l'Euroe2016 a Bordèu ; podèm pensar que la soma serà similara per Tolosa, Niça, Montpelhièr, Marselha.... e donc se adicionèm tot en Occitània podiam aver una reala politica lingüistica per l'occitan, per una politica sociala, per una vida reala dins los clubs associatius (paure en finança publica), etc. Lo ligam.

Personalament, e coma l'ai sempre far, aquelas espròvas mediaticas annadièras o bi-annadièras, me fan cagar, e soi sempre a boicotar, per protestar coma un sistèma politic que se vòl representatiu e que desgalha l'argent public, en pensar a una casta de riscs que jòga a la peloteta.

«Sèm en guèrra», «sèm endeutats», «sèma en crisi», «tota la societat a dificultats», lo «sindicalisme nos fa cagar», donc.... l'Estat e lo sistèma nacionalista del fótbol francés desgalha l'argent public ambe la granda complicitat del personal politic jacobin. E aiçò seriá normal sense protestacion, sense manifestacion, per la dignitat del pòble manténer ?

De mai a Tolosa, avèm una mena d'institucionalizacion de las amistats, que fan pauc de cas de la lei republicana :

Detalh tecnic, aquel jornal La Dépêche du Midi, que sempre es critic ambe lo sistèma politic d'en Jean-Luc Moudenc, publica aquel article aprèp aver legit Le Canard Enchaîné...
Es evident que l'espòrt fótbol es un instrument per aver client tanben per els, la DDM ... e donc cal pas tròp tocar al tresaur manipulat per las federacions nacionalistas francesas dels espòrts. Es plan conegut l'espòrt es una activitat sanitosa ... coma l'a segurament dit un jorn Jean-Pierre Rives !

Collègi Calandreta dins un recanton de Tolosa

Gaire luènh de l'avenguda de la Glòria, aquelas victòrias de las armadas napoleonianas, lo collègi Calandreta s'es installat ; l'installacion es estada possibla gràcia a un conjunt de volontats politicas, Jean-Michel Lattes e l'elegida en carga de l'ensenhament de la municipalitat actuala de Tolosa, la politica novèla del Conselh Territorial (ancian Conselh General), la volontat politica del CR que vòl una filiara per immersion ambe l'occitan, coma exista jà per l'alemand dins l'aglomeracion de Tolosa (ambe mens de problèma dedins lo sistèma educatiu d'Estat).

Per l'inauguracion del Collègi Calandreta, lo grand absent èra l'administratiu del sistèma educatiu d'Estat, autanplan laïc e a gratís que lo sistèma educatiu Calandreta (pareis). Se confirma encara que lo sistèma educatiu d'Estat es incapable d'auto-critica sul subjecte de l'occitan, e de l'ensenhament per immersion; fan mens de problèmas per l'ensenhament en immersion de l'alemand en l'aglomeracion de Tolosa...

Jà a l'inauguracion, e vist lo succès de las inscripcions, aprèp quasiment dos ans d'existéncia, lo collègi Calandreta e l'associacion indica que cal pensar a un autre endreit mai bèl per devolopar la filiara d'ensenhament per immersion lingüistica ; lo Conselh Territorial es avertit, caldrà preveire de dintrar aquel collègi abans la reconéisser per l'Estat. Seràn al nivèl ?

La preséncia politica granda del Conselh Territorial, ambe lo seu president, sénher Méric, anóncia una responsa positiva ; cal notar tanben que l'elegit en carga de l'occitan èra tanben present (una entrevista pareisserà dedins aquel blòg lèu), en companhiá del novèl cargat de mission per l'occitan. Al Conselh Territorial i a una politica visibla per l'occitan, per un occitan coma una «aisina de la laïcitat republicana» e «la diversitat culturala e l'ingüistica del departament».

Es la comuna de dreita, Jean-Michel Lattes e la cargada a l'ensenhament, qu'an trobat l'endreit, pauc emplegat dins una escòla del barri Bonhoure-Sopatard, cal traversar l'avenguda de la Glòria e l'avenguda qu'aquela terrassa sus l'Èrs (luòc que dona l'esquina a la vièlha vila, e donc que l'esquèrra a pas agut l'astre de saber qu'existava). Es un pichon recanton a l'accès de mantunes projectes immobilièrs, un endreit que la creissença en populacion jove fabrica un grand avenidor per aquel luòc; fau notar que mai de 5000 personas per an i arríban. La populacion del barri es en creissença, pòrta una polida part a la creissença de la vila de Tolosa.

Es Calandreta, una associacion laïca, una associacion per un ensenhament a gratís ; alara perqué la creissença de Calandreta es pas un modèl per l'ensenhament dit «Éducation nationale» ? La responsa la tenon los elegits tanben... Mas l'Estat es mai complicat, lo mamot es lentàs quand se parla d'ensenhament dit public.

Quand Calandreta creis, lo sistèma d'Estat tanben, mas bravament mens aviat, amb la lentor del mamot nafrat. Mas l'utopia d'un sistèma educatiu d'Estat, perfait (qu'existís pas, e o existarà pas jamai), es una utopia que Calandreta pròva en realitat, de vertat.

Fau notar que Calandreta es sempre capdavancièr dins l'ensenhament de l'occitan, a Tolosa, a Montpelhièr, a Narbona, a Carcassona, a Pau, e quitament en Lemosin ambe una sola pichona escòla; justament ont Calandreta es flac, l'ensenhament de l'occitan dins lo sistèma d'Estat es mediòcre (Lemosin, Auvernhe, Provença, Niça).

Jà los politicians tolzans son prevenguts, lo Collègi Calandreta a Tolosa es dins un endreit pro prichonèl, caldrà trobar solucion per un albergament dels escolans de las sortidas del primari dins la region aprosmada de Tolosa. E lo projecte collegian dintrariá dins l'ensemble immobilièr que l'Estat daissa a costat ? E lo projecte licean -cridat tanben- dintrariá dins l'ensemble immobilièr que l'Estat (ministèri de l'armada) daissa a costat ?

Lo cargat de l'occitan al Conselh Regional, l'elegit Patric Roux (present sense lo seu cargat de mission), assegura que lo Licèu es un objectiu de Na Carole Delga, presidenta de la futura region Occitanie.

Lo concensual es un element màger per la capitada Calandreta, sense parent, Calandreta exista pas, sense lo concensual politic Calandreta «trantalha», capdavanteja ambe dificultats ... alara la pelòta es plan dins lo camp del succès, se lo concensús viu, lo camp de succès es una filara Calandreta, exemplara.

Lo discors del President del Conselh Territorial de Nauta-Garona èra largament esperat e foguèt plan estimat, plan valorizat coma un grand e novèl espèr pel desvolopament de las escòlas «laïcas e gratuïtas» Calandreta per bastir «una filiara de qualitat per l'occitan».

Jean-Michel Lattes m'assegura : « ambe la dubertura oficiala de La Topina a l'Ostal d'Occitània, e del Collègi Calandreta, es una granda setmana per l'occitan a Tolosa», la preséncia de Bertran de la Farge, juste sortit de l'espital, pròva qu'es vertat ; Bertran de la Farge es estat lo primièr elegit en carga de l'occitan a la comuna de Tolosa. Me sembla qu'amerita d'inaugurar la dubertura del novèl Collègi (mai grand) e del Licèu previst, e benlèu portarà lo seu nom ? L'idèa es lançada !

Inconsequéncias del Felibrige, Aran, Niça e Tolosa

Anuèch vau assajar de parlar d'etica politica dedins lo Felibrige, benlèu un moment complicat per bastir un bilhet !

Un Felibre que capita pas d'aver una conferéncia sus en Frederic Mitral en lenga de l'imense poèta provençal, es possible ; se debanèt en Aran, a la convidacion oficiala del Conselh General d'Aran (Espanha que díson al Felibrige) ; la conferéncia foguèt enregistrada en vídeo, es estada faita en longor per militants que ne soi estat (coma es estat fait tanben per la Felibrejada de Peirigòrd, mantunes còps) ; la difusion YouTube refusada pel mèstre locutor provençal, car plan mediòcra lingüisticament, l'aise èra maissant, certificat per me tanben, ausir un plan maissant provençal fa mal a las aurelhas e avèm pas de potinga pel moment per aiçò reglar.

Aquel Felibre èra lo sant capolièr del Felibrige !

Lo meteis capolièr capita d'interdire una bandièra occitana a Niça e l'ai donada la causa aital a una Felibra presenta, a l'inauguracion de l'Ostal d'Occitània de Tolosa (region novèla d'Occitània), e tanben a la Santa Estèla de Niça : comentari, «ai pas res vist» (la santa Felibra i es estada a Niça), non l'interessava pas, ça sembla : « - es pas grèu !» que me respondèt e cambièt de camin (la bandièra de Niça, dels partits los mai fosques politicament èran estats acceptats, e donc la bandièra del Felibrige). Lo subjecte li sembla problematic ? Botar las idèas al clar impossible ?

Sul pic me soi sentit en solidaritat ambe los Occitanistas d'oltra-Ròse, e d'oltra-Var.... e çaquelà ai de critica de lor mandar tanben. Mas osn preste de ne parlar, d'obrir lo debat, al Felibrige, non.

A veire : se la bandièra del Felibrige èra d'ara endavant interdita de manifestacion ambe los occitanistas, ai pas agut de responsa, levat una cara trista, e plena de confusion en cambiar de camin, tristàs felibrige.

Aiçò pròva al mens lo vector (a sens unic) de l'intolerància del Felibrige, tot es permit per els (modèl Vichei d'interdiccion de bandièra), res pels autres, que pòdona anar se far fotre, son los quite bons obrièrs ! I a una ierarchizacion de la militança per la lenga d'en Frederic Mistral. Aquò frenarà pas los militants per la lenga occitana a Tolosa de pensar a una estatua per en Frederic Mistral a Tolosa !

Bon clar que dins lo mitan dels vièlhs antropològues militants de l'ACPA (Associacion Culturala Populara en Agenés), aquel dimenge matin fasián Lo Campestral a Agen, musica e dança occitana al programa, mas pas una bandièra occitana, ni Agenesa, ni Gascona, ni de bandièra tot cort (quitament pas la socialista) ; quand la musica considerada coma tradicionala ara, èra en Agenés coma endacòm en Occitània, resulta dels embrigadaments bonapartistas (!), la politica èra presenta non ? Benlèu que los militants socialistas d'aquela associacion, qu'aiman grandament plan la bandièra socialista, son del meteis camp que lo Felibrige de Provença que costeja lo FN e la majoritat novèla d'Estrosi.

Per astre, en Aquitània, o de l'autre man de Ròse son totes pas tant capbords ! 

I a un grèu problèma dins aquel mitan qu'aiman plan l'occitanisme, mas quand lor servís d'escalèra, d'esclaus per emplenar las associacions, per mostrar l'eficacetat qu'an per èstre sotmetuts a fRança ; ai enveja de vomir ...E i a un personal politic que del costat de Bordèu son puslèu clars e sábon decidar e argumentar, çò que sembla pas èstre lo cas Oltra-Var e Oltra-Ròse.

Tolosa, grand jorn d'inauguracion a l'Ostal d'Occitània

Ièr Alem Surre-Garcia donava una conferéncia sus las migracions tras los Pirinèus, sempre la qualitat de la sapiença en òbra ; i a una conferéncia per mes, dempuèi mai de una annada, dempuèi que lo 4 d'abrial de 2015, dins una aula de Tolosa, la mini-conferéncia istorica de 20 min impressionèt lo personal politic occitan, e lor fauta de sapiença istorica ; per aver d'informacion sus aquelas conferéncias fau picar aquí. L'aula èra plena, ièr a las 18h30, la comunicacion d'aquela conferéncia aurà tardada fòrça abans d'arribar a las aurelhas dels Tolzans concernits e que vòlon èstre Occitània non pas en compassion, mas en realitat de cada jorn, l'istòria ajuda plan.

Mas la serada de ièr èra puslèu aquela d'una novèla inauguracion a l'Ostal d'Occitània, que m'a passionat ; aquí èra una question de ventre, e tot occitan sap que per plan pensar, fau aver bon ventre.... Puèi avèm poscut encontrar lo cargat de mission per l'occitan del Conselh General de Nauta-Garona, donc plan content de veire que lo dorsier occitan del departament de Nauta-Garona avança plan.

Puèi Jean-Luc Moudenc èra present tanben per l'inauguracion, el qu'a inaugurat jà l'obertura en 2006, en decembre 2006. Remarcarèm tanben que la bandièra interdicta a Niça, èra presenta e aunorava l'inauguracion...

Lo public de las associacions èra presents, lo public de La Topina tanben, s'anóncia un grand endreit de convivialitat occitana.

A La topina s'i minjarà occitan, ambe lo minjar que cal, etiquetat en occitan, coma un exempled e promocion de la lenga e del minjar, volontariament amassa, coma una idèa de l'escòla ostalièra mas en realitat, en practica ; s'acaba la teoria, ara es la realitat economica qu'es presada, per desvolopar una politica per l'occitan. Es un messatge clar adreiçat a las CCIs d'Occitània per s'elonhar dels pantaisses toristics (Pyrénées -Méditerranée) e passar a la practica de la realitat occitana en economia de la novèla region administrativa tolzana. 

A La Topina es pas questio nde regionalisme, es mestièr de tastar e engolir lo minjar, es mai practic pels estomacs dels occitans, amai dels visitants de tot escantilh a l'Ostal d'Occitània.

E lo dicors de Jean-Luc Moudenc, lo lengadocianista, es estat cort, mas èra present, e visiblament content d'èstre aquí, a l'inauguracion de La Topina. Per aquela inauguracion fautava pas l'elegit en carga de l'occitan, sonque l'elegit en carga de la promocion cosinièra de las practicas tolzanas, benlèu pro-plan aucupat a èstre president departamental puslèu que questionat per l'occitan e la cosina.

Es un moment convivial per fa passar las idèa, jà se felicitar d'aver agut 70.000 participants per l'enquèsta del CR sul nom de la region, distribuar las aficas de l'associacion de gestion de l'Ostal d'Occitània : 

e tanben parlar de la politica per la lenga occitana ambe lo novèl delegat a la lenga occitana en Nauta-Garona. La convivéncia occitana fabrica una mobilizacion, per l'inauguracion, e per la campanha en cors.

I a encara dins l'idèa d'aver aquela famosa estatua Frederic Mistral dins la vila Mondina, e aquel jorn la bandièra del Felibrige serà pas interdicha...

La serada se perlonguèt, amb de bruch (cal notar qu'es pauc sovent, per rassegurar los vesins), ambe un concèrt dins la cors interiora.

Per las inauguracions venentas, la polícia municipala serà pus suspresa d'i veire los capolièrs tolzans mesclat ambe la populacion tolzana, alara serà cridada, pels elegits e per las elegidas per cantar lo Se Canta amb nosautres !

O cal plan escriure, l'occitan es LENGA DE TOTES e TOTAS.

Ecologia de la messorga, lista Onesta ?

Fan campanha, nos díson plan de causas, e sembla que lo dever jacobin es amagar la pensada per enganar melhor l'elector o l'electriça (50 % d'abtencion, e la chifra aumenta), e aiçò a París, los jacobins o fan plan, e los amics jacobinistas en Occitània o fan tanben fòrt plan ; la collaboracion politica dels jacobins es causa coneguda en Occitània ; sovent fauta pròva de l'engana jacobina... enfin per los que las vòlon pas veire, i son MarridaJoanòtas que son sovent mudas e sordas al tèma, perqué l'etiqueta Front de Gauche salva tot, quitament de las estupiditats o ignoranças.

Aital lo jacobin e especialista de la perversion audiovisuala, formators d'estudiants jacobins pel sistèma audiovisual francés, Regourd.

Avètz remarcat lo petit lògo Partit Occitan sus aquela fòto ? Donc aviam pas lo «novèl monde», mas l'engana politica classica.

Acabi de recebre un corrièl d'informacion d'un ciutadan que pensa s'èstre fait enganar per la lista del Gérard Onesta. D'autres son puslèu gaire estonat ... la plataforma Onesta èra problematica ambe lo Front de Gauche.
L'informacion m'es estada mandada de Gasconha.

Per info...
Serge Regourd, elegit "Conselher Regionau", es favorable au nom "Pyrénées-Méditerranée".
Solide, eth qu'a un brava tribuna dins "La Dépêche" per explicar aquesta "posicion rasonabla" !

A part que pendent la campanha electorala, aqueth brave tipe t'èra cap de lista EELV dins Tarn-e-Garona, que la suas afichas portavan l'eslogan : "Occitanie-Catalogne, notre région !"

E vos estonatz après deu manca de fisença aus politics ?

Cal notar qu'aquel òme de la geografia rasonabla, ensenha als estudiants d'audiovisual lo jacobinisme e benlèu pas la geografia. Sa botiga jacobina se sona ENSAV. Aquel capolieron dèu pas saber la geografia de la novèla region, un pauc coma los socialistas de Tolosa sabián pas que lo lògo de na Carole Delga per las regionalas 2015 èra lo lògo panat als productors de vins Pays d'Oc.

Cal tornar explicar las fautas de geografia qu'avèm dins los articles dels mèdias parisencs ? Non avèm aquí un exemple d'un capolieron de l'audiovisual que coneis pas la geografia, segur que lo Carcin e lo Roergue, la Lomanha, l'Armanhac, o la Bigòrra devon èstre balejat pels vents marins de la Mar Miègterranèa !... Quand Tolosa se trapa a Perpinyà, per France 2, los mèdias franceses an sovent progrès de far en geografia, mas quand un «representant» regional coneis pas sa geografia ...

Se fau demandar se lo regropament de la region es pas simplament per amagar un deficit per la region de Languedoc-Roussillon, que Tolosa aurà lo plaser de pagar ?

De mai, e es pus grèu, aquel ensenhaire del jacobinisme, se deuriá informar sul nom d'un euroregion de ciutadans europèas, car lo nom sembla jà près ! Infòrma-te Regourd, serà mens piòt quora te tornarà presentar dins la region Occitània ; infòrma-te car te trapa ara dins lo camp capitalista en causir aquel nom dels ignorants.

Perqué avèm d'elegits talament ignorants ?

2 Bilingüismes, la populacion occitana e lo politic francés

1 / lo bilingüisme vist per la populacion, la populacion normala, es un bilingüisme del sègle XXIen !

2 / lo bilingüisme del sistèma politic francés en Occitània prendrà lo torista per un descapacitat de l'internet e de la potencialitat de saber abans d'arribar en vacanças en Occitània, de crompar libre, d'anar s'informar dins los oficis de torisme (mentre que son sovent pauc aluzerpits en istòria d'Occitània).

Mèdia francés, mèdia d'endoctrinament jacobin

Dins un programa matinal, fRance CULture nos ensenha pro de causas sul jacobinisme, nos endoctrina coma sempre (a desfaut d'aver mèdia occitan digne). Èrem jà lo maitin ambe lo Collège de fRance. Mas pauc de temps aprèp, un cineasta francés se pensa forçat d'explicar qu'es un «provincial» ... dèu saber çò que vòl dire, mas concretament, es un biais de se sotmetre al sistèma que lo paga ; car es plan lo «provincial» que fabrica lo poder jacobin, sense jamai se revoltar. Mas lo programa d'istòria del Collège de fRance es lo mai interessant al nivèl ideologic, e pel endoctrinament general en fRança.

Devath lo títol de «l'Éloge du savoir» se distila una ideologia jacobina que se vòl renovelar (o díson car sábon que l'ideologia istorica de la tresena republica fonciona pus). O fan sempre ambe lo Collège de fRance que sembla èste una pepinièra per assegurar una sobrevida al jacobinisme, coma l'Académie fRançaise.

Aital aquel maitin del 16 de mai, un francofòna e que dèu segur explicar que cal saber lo francés contra l'anglicizacion de la pensada, explica que lo grope de trabalh per tornar escriure una «istòria universala de fRança», lo grope de trabalh es un «work in progres» ; s'entendrà aprèp a Montpelhièr -coma ai poscut l'entendre quand manifestavi per l'occitan e una politica per la lenga occitana- qu'es de la nòstra fauta se l'anglés progressa en fRança ! Lo «work in progrès» fabrica la novèla pensada jacobina per nos enganar encara e encara, en cambiar de patois constitucional.

Dins aquel programa, lo «work en progres» de fRança debuta per... l'inquisicion e la conquèsta d'Occitània (escotar en fin de programa). L'atalhièr jacobin aquel trapa utile d'ensenhar qu'es una bona causa per la vision etèrna de fRança, quitament en explicar que la latinitat es fRança, la Narbonesa es fRança ! Etèrna vos disi. Los Celtes son fRança, evident, vos disi !

Un programa d'ARTE (vièlh d'una setmana), donc pas produsit en jacobiniá, suls Celtes vos explicarà melhor l'engana jacobina, quitament al famós «work in progrés» istoric del Collège de fRance ! E soi segur que lo programa sul Merovingian serà utile al «work in progrés» dels collegians del nacionalisme francés, e de l'engana jacobina.

Donc la batalha de Besièrs es explicada coma la debuta de l'universalitat de fRança, la santa fRança sus l'esquina occitana, dins lo programa jacobin del Collège de fRance sus fRance CULture...

Bon, lo sistèma universitari de las letras occitanas, o lo sistèma politic de la collaboracion jacobina, nos diràn jà, parlan de nosautres ! L'oblidança es pus potencialament correcta per rasons politicas. L'estat jacobin e lo sistèma dels istorians jacobins se rendon compte enfinb qu'Occitània es la clau de la dominacion francesa pertot al planèta.

Es la confirmacion al XXIen sègle que la realitat que la pensada politica reiala franca portava ambe la mapa següenta ; la causa se podrà pus negar :

Mas s'oblida encara que sonque l'arribada franca dels mercenaris francs a Besièrs basta pas per descriure la debuta de fRança, o l'explicacion que fRança es pas etèrna ; al Xen sègle avèm la mapa que recòrda las «cinq grandes fermes royales», proprietats del mèstre que desira l'expansion, e sobretot la moneda de las autras populacions per poder bastir un París o una glòria arquitecturala qu'existava pas sense aquesta moneda, e mostrar a las grandas familhas de la sang blava coma capítan de mestreja lo maine e sa populacion. Es per aiçò que la fiscalitat serà, en jacobiniá, jamai decentralizada.

 

Nos recordam la dimension reala de fRança ? Aquela del sègle Xen ? Quand l'elita franca s'acabava -enfin diràn los Jacobins- d'aver un escolarizacion administrativa en Lemosin, Ducat d'Aquitània !

 

Universitat francesa e competéncia per aver una politica

Sabi pas se l'avètz mesurat dempuèi annadas e annadas, lo monde universitari francés, anglés o alemand son jamai estats de bon conselh per establir una politica, politica de tot escantilh. L'especializacion mata la pensada globala, non pas per la planèta, mas que prendrà en compte totes los elements de la pensada, çò qu'es notar coma lo Gai Saber en Occitània.

Aquí en Occitània, los filhs o filhas d'occitanistas, diplomats sempre per l'adobament al sistèma universitari son contents de la resulta, trenta annadas aprèp. Lo ridicul mata pas encara.

Engatjat sempre del costat socialista, lo sistèma universitari francés, se dèu adobar a la pensada francesa sul tèma lingüistic, la pensada jacobina (aital se canta aquí o ailà La santa Marseillaise), la ierarquizacion dels caractèrs lingüistics aficats (quora son aficats), o tot simplament limitar la lenga occitana an aquela de las letras (pichonas donc), coma se un Duc d'Aquitània aviá pas jamai près la decision politica de la normalizacion en la delegar als monges de Limòtges entre 950 e 1050 per li donar una cara modèrna, car qu'avèm servat fins ara. L'abadiá de Lemòtges èra d'aquel temps un luòc de formacion dels Estats novèls, e fRança existava pas, malgrat çò que podrà dire la «working class in progres» de l'istòria novèla per fRança, al Collège de France.

S'i a una universitat bravament socialista, es plan aquela de Tolosa-Miralh (cal sovent mostrar pata blanca per poder aver un pòst), dita Jean Jaurès, ara, per agradar a la movença politica socialista de l'universitat (soi pas segur que Jean Jaurès l'auriá acceptat). Es aquela qu'a refusat de recebre la bibliotèca del Collègi d'Occitània, e çaquelà los estudiants an mestièr d'aver sorga d'informacion en letras, e ne fauta pas entre 1850 e 1990, e en istòria dels sègles passats ... Mas l'elita socialista de l'Universitat de Tolosa-Miralh n'a a fotre, enfi nsa presidéncia socialista.

Donc dins aquel sistèma francés d'universitats de la sotmission politica, l'occitanisme modèrne, es de dire up-to-be pel sègle XXIen (!), l'universitat francesa assaja de negar lo peis lingüistic occitan, se parla de letras, e sonque letras. Alara que lo problèma francés per las lengas es un problèma POLITIC, unicament, e donc tanben de sciéncias en lenga occitana, de dreit occitan, de poténcia de la sapiença occitana, de l'universalitat ontologica occitana, d'una geografia de l'umanisme occitan, etc.

Donc coma l'universitat francesa en Occitània es lentassa per progressar, li cal trobar un refugi, a l'imatge de l'omosexual que a Montpelhièr es fòrabandit de sa familha francesa, ultracatolica modèl papista.

Alara podèm mesurar la capacitat de reforma d'aquel sistèma, nul, impotents ; Lleida a installat una formacion de qualitat per l'occitan, de nivèl universal (nivèl qu'es sovent autoproclamat coma aital pel sistèma univesrtari francés, coma una assegurança jacobina, es de dire !), per tot estudiant d'aquesta planèta, Lleida ensenha Tolosa, sonque tres annadas e gràcia a Eurasmus (qu'exista dempuèi 20 ans !) : E FB m'ensenha al meteis jorn doás causas ...

Per çò que concernís l'universitat anglesa o alemanda, vos conselhi de gaitar l'article qu'acaba de publicar Vilaweb :

Es clar, segon las ensenhanças alemandas, fRança es celtica (en 1938), alara es vista coma perlongada de Calais o Bretanha a Elx o quitament Cartagène. E lo ridicul someja quand se parla de Barcelona coma capital d'Espanha ; la causa talament desconeguda que lo comentari universitari anglés es pietadós...

Sèm dins un sistèma que s'acaba, lo sistèma de pensada del XIXen sègle, aquel sistèma de pensada que fabricava lo colonialisme europèu, lo impèri etnicament net...o supausat aital. Fabrica tanben una tecnocracia del vièlh sistèma, tecnocracia que se pensa al nivèl del XXIen sègle perqué a obtengut diplòmas !

Mas d'aquela pensada europèa e modèl jacobina a pas frenat ni l'occitanisme, ni l'universitat francesa de tèma "letras occitanas".

A Paris aquel sistèma de pensada s'acaba, mas dins un autre bilhet vos parlarai del «work in progres» coma díson a prepaus d'una istòria de fRança que vòlon renovelar, perqué nos an enganat e s'en rendon compte que pòt pus foncionar per nos enganar mai, al XXIen sègle, donc se regropan per fargar una autra mentida de concepte istoric ; aiçò aprèp un programa de fRance Culture que difusa lo ... Collège de France.

La movença lingüistica e occitana se mòu coma una malauta

I a tres pilars + un que son problematics dins la movença occitana, es de dire la movença que fabrica un romantisme en emplegar Lenga d'Òc, en luòc d'occitan (quand se presenta Langue d'oc coma l'expression d'una diversitat alara qu'occitan o seriá pas !!! aquò frenarà pas lo meu estonament intellectual), la movença del XXIen sègle que pratica l'obscurantisme de moment que lo movement passa los rius o flumes, obscurantisme en esperar que las novèlas, l'informacion, coma un còp èra, passaràn pas los rius o flumes.

Aital Avèm un «occitanisme modèrne» que m'es arribat lo meteis jorn de divendres passat : 0 / dins un estatgi de formacion a la sapiença occitana se cantarà La Marseillaise ! 1 / l'umanisme a Vic, la confusion entre tradicion pòstlatina e l'importacion espanhòla, 2 / l'interdiccion de la bandièra occitana a Niça per la Santa Estèla e l'integrisme IEo dins la campanha pel nom de la novèla region de Tolosa, 3 / catolics qu'an problèmas ambe l'expression diversa cristiana en anar a Lorda regularament, per aver pecat segurament, e  4 / espèri quasiment un marridatge en Avinhon per provar que tot aquò es irreal, mas benlèu reial coma del temps de la zòna fiscala de Languedoc  de l'ancian  regime politic abans la revolucion dita nationale.

0 / Laguèdia dona una «Universitat» d'estiu per ajudar a transmetre la sapiença occitana, lo 14 de julhet s'i cantarà La Marseillaise ! Per astre, a d'autres moments s'i donarà nhòrlas ... en langue d'oc. La sapiença politica es salvada.

 E segur an trobat qualqu'un per n'aver la traduccion, enfin espèri ... Un biais de provar que los «moutons nègres» de la santa République française son pas dangieroses ! Es benlèu la santa République française qu'es dangierosa, mas aquí ai pas vist una sola conferéncia per ajudar a melhor entendre aiçò.

1 / dins un certan  occitanisme s'oblida d'explicar l'arribada de las corrídas espanhòlas per matar la tradicion occitana de la corsa gascona, o camarguesa ; lo punt de vista dels merçants, los païsans que vendon los buòus (un mercat de mai), ajuda donc un "umanisme" de botiguièr, trader en patois parisenc, de s'exprimir a Vic  en Gasconha per aquela dimenjada, en region Occitanie.

La confusion entre la domesticacion de l'animal, la vida ambe l'òme dins un environa respectuosa de l'animalitat de l'òme e de la vida animala, amb la vida collectiva en Gasconha, e lo jòc del circ espanhòl (pòst-latin), me sembla un grèu problèma per aquel umanisme pro especial. L'ai tanben explicat e cada vagada censurat per l'«occitanisme modèrne», quasiment (eufemisme) totes los mèdias papièrs en Occitània refúsan de ne dire quicòm.

2 / A Niça, Comtea de Niça, lo capolièr, aquel que refusa de publicar la draquosa conferéncia d'el sus en Frederic Mistral, en Aran, convidat oficial del Conselh General d'Aran, aquel censor felibrenc, censura a Niça la bandièra que pòrta l'estèla del Felibrige devath lo pretèxte que la crotz es de la region de Tolosa, e non pas de totes los parçans d'Occitània ; argument sus l'ignorança me sembla un problèma grèu de l'occitanisme, donc del Felibrige tanben.  Lo quite capolièr, en visita en Peirigòrd qu'es pas la region administrativa francesa d'Aquitània, e non del futur nom Occitània, se passeja grandament a la Felibrejada, Felibrejada emplenada de crotz occitana, la crotz de Forcalquièr (!) en Provença...

Lo quite capolièr li agrada de senhorejar lo personal politic.

De plaçar flors un pauc pertot ... crear eveniment pòst-modèrne al XXen sègle.

Lo modèl IEO es pas melhor quora refusa que l'IGN posquèsse notar sus las matas lo mot Occitània, aital son solidari ambe los Felibres que censuran un pauc pertot la paraula collectiva occitana. Alara avèm doás associacions per representar la lenga occitana (e totas las diversitats) ; sèm donc plan mai partits al XXIen sègle ambe lo Felibrige e l'IEo...

3 / I aguèt mantunas inquisicions en Occitània, contra mantunes tipes de cristians, e aquò dinca a la fin del sègle quora l'avesque de Tarba refusa la frasa «que sòi era immaculada concepcion» marcada sus la cauna de Lorda, per la fòrça dels militants de Bigòrra al XIXen sègle ; calguèt una peticion contra aquel avesque per poder evitar la francizacion del catolicisme ; d'unes an encara lo pantais d'occitanizar la glèisa catolica, aital un pelegrinatge ... E la paura Bernadeta, occitanofòna reala, es estada exilhada a Nevers, en zòna lingüistica francesa, Nevers que n'a ara abandonat la memòria.

Lo jornal de Jean Jaurès, coma es de costuma, ne fabrica un resson (e es normal s'èra escrit per un jornalista independent), escrit o redaccion dempuèi Montalban, o quasiment en Lomanha de Gasconha, per un capolièr del Felibrige qu'es plan conegut per èstre en disgràcia ambe lo poder catolic de Tolosa dins un afar fosc al entorn del Collègi d'Occitània (per far cortet) ; la reveréncia al poder ecclesial tolzan e integrista catolic a jamai portat una linha dins lo jornal de Jean Jaurès.

 4 / Donc ambe aqueles quatre magnifics pilars, per un occitanisme «modèrne» del magnific XXIen sègle, non podèm qu'esperar un marridatge en Avinhon de MarridaJoana ambe Joana d'Albret en tèrra independenta legalament abans lo 22 de setembre 1792, vist qu'ela tanben es despistada dins lo sistèma universitari montpelherenc, aquel que fabrica, ambe los amics politics del Midi, e qu'en comission tolzana explícan "en fRance il n'y a qu'une langue", e la promocion de l'Abbat Grégoire, una placa inaugurada a Montpelhièr, o qu'es despistada pel sistèma francés de pensada.

Conclusion, la question es clara : ambe aquel movement occitan tant despistador, de qué lo pòble d'Occitània aurà d'esperar ? Lor cal far fisença politica ? segur que la supausada elita occitana a gaire colhons per se defendre, e alara se comprendrà melhor la revendicacion de Perpinyà pel nom de la region (bilhet en seguida).

Jà pausar aquel bilhet explica un NON dels pus grands, non a la fisença per l'elita autoproclamada de l'occitanisme dit modèrne, o simplament al sistèma politic jacobin francés.