La restauracion en vista

Las eleccions de 2017 son estranhas (segon me e mantunes mèdias internacionals) ; es que serà lo retorn del monarquisme, una novèla restauracion. Pels ciutadans qu'an oblidat l'istòria del XIXen sègle, se fau remembrar aquel temps. Quand i a pas de programa, es que lo gat vòl amagar quicòm ; En Marcha amaga lo centralisme d'una politica pensada pel sistèma bancari francés, pels grands comptes de la rica borgesiá parisenca. Quí m'explica coma Emmanuel Macron a poscut pagar la pujada que los mèdias del sistèma an ajudat ?

Èra la debuta del sègle XIXen sègle que la casta jacobina installava un poder  dictatorial, Napoleon Ier per l'aver salvat de l'invasion estrangièra ; installat farà la guèrra als pòbles colonialistas europèus ambe l'ipocrisia que el es melhor que los monarcs de dinastias ancianas e que s'autoreproduisiá entre els. Napoleon Ier a agut un descendent politic Napoleon III, elegit un còp puèi devengut lo novèl monarc ambe transicion que lo sistèma economic liberal (liure comèrci, es de dire non teleguidat pels novèls Borbons, e Bonaprtistas arribats al poder) ; aital al sègle XIXen las fièras universalas èran per mostrar que lo sistèma liberal èra un sistèma de succès pel pòble e donc que podiá contunhar a sotmetre los pòbles de fRança ; lo problèma es estat que la guèrra de 14/18 arriba ; lo moment istoric grand a integrat l'industria de la violéncia quimica dins la violéncia d'acarament dels egoïsmes entre mercat-Estat-nacion imperialista europèu ; los pòbles n'an patit grandament.

Se fau remembrar atanben qu'en 1848, tota la campanha en Occitània se faguèt en lenga occitana, mas arribats a París tota la representacion mascle d'Occitània a votat per la destruccion de la lenga qu'emplegava dins la campanha electorala. Es costumièr del personal politic d'Occitània d'emplegar la lenga per se valorizar al país (exemple L'Estivada pel cònsol dit socialista de Rodés, e son raliment a Emmanuel Macron, ara) e puèi d'oblidar aviat çò que farga al país ; pagina nègra de la politica en Occitània, pas sonque dins lo musèu.

La restauracion èra lo retorn dels Borbons, puèi dels Bonapartistas al cap del govèrn parisenc, de l'impèri parisenc, es la debuta de l'expansionisme d'oltra-mar, del colonialisme d'oltra-mar.

Dins un bilhet politic precis Frederic Says confirma la vision d'un Emmanuel Macron coma una vision politica de retorn dels personatges coma los Borbons o los Bonapartes al cap de l'Estat, del mercat-Estat-nacion francés, tot en gardar una vision europèa d'un Napoleon Ier (benlèu sense violéncia mas segur ambe la meteissa arrogança parisenca d'aver una vision pel continent). Dins aquel contexte lo Brexit anglés a una novèla faciada, fugir un continent Union Europèa que se vòl un sistèma politic pòst-bonapartista.

Dins aquel bilhet, las tracas semanticas son plan donadas, e plan vista ; çò de mai estonent es aquel seguisme, o amiguisme de mantunes elegits jacobins parisencs (ancians ministres socialistas) per aquela idèa de tornar centralizar fRança.

Car es plan aquò, sortir la taxa d'abitacion de la borsa de las comunas es sortir una taxa locala e la centralizar ; es de dire la darrièra taxa qu'es ligada a la volontat poltiica de terrenh e prigondament ligada a las decisions politicas localas, per las portar a Paris ; es la politica que la revolucion dita francesa a portat en centralizar la fiscalitat de cada ducat, marqués o comtat de fRança, en nom de la santa republica naissenta.

Quand se parla de ligar una taxa sul petròli a l'activitat politica dels Conselh Regional, Paris inventa una taxa que la soma serà directament atrubuada a las infras-estructuras decidadas per Paris (LGV). Lo centralisme dit democratic a pas estat inventat pel sovietisme mas per la dita revolucion parisenca, çò que l'ancian regima a jamai poscut far, serà los supausat republican francés qu'o faguèron.

Emmanuel Macron es donc dins aquela linha directa de fòrt centralisme contra lo poder dins las regions. es donc un dangièr per Occitània.

Fau oblidar la mapa de 1732 qu'explica que sèm en tèrra de conquèsta, Occitània, Catalonha, Iparralde, Peitavin, Bretanha, Francha-Comtea, Alsàcia, Picardia-Flandras, Lorrena... La Savòia e la Comtea de Niça èran pas de l'Estat centralista francés.